Balkon / Can Bahadır Yüce
bir güle kapanıp kalmaktır şimdi
bir denizi kağıtlara geçirmek
her aldanış sudan bir şey koparır
aşklar birbirine benzer giderek
kumsalların iliğine çekilir veda
aşklardan da göçülür, eski bahçelerden de
savruk gök... buruşuk deniz... yitik dağ...
her veda anlatılır bir vedanın içinde
ağır yalnızlıklardır köpüklerin örttüğü
çoktan karaya vurmuş hüzünlerin kalyonu
bir kuş alır götürür unutulmuş bir göğü
ayrılmak; bir limanın en yaralı balkonu
Can Bahadır Yüce
derin manasına hayranım
YanıtlaSilkesinlikle...
Sil