DALLARIMDA KAR

Kaynak

Gün benim neyimdi, bilemeden geçti yıllar.
Nice bulutlar süzülüp geçti yanağımdan, 
köklerimi yanıltmadı toprak;
ah olmasaydı kabuğumdaki bu tanıklıklar.
Gün benim neyimdi, şimdi dallarımda kar;
içimde sakin bir hasret var.
Yolda olduğumu bilirdim, yol benim ikizimdi; 
tohum ışırdı yapraklarımın arasından, yol bunu bilirdi.
Kar gizlerimizi vururdu yüzümüze: 
aşk aydınlığındaydık o zamanlar.
Dağa boy verdim, açtım kendimi; 
yan yana oluşumuza sevindim.
Dilini anladım, dilimle çözüldüm; 
mevsimlerin neremizden geçtiğini gördüm.
Sularını dolaştır aynalı patikamdan, işte terimi sildim.
Hiç anlamasam da olur; gün benim neyimdi, 
şimdi dallarımda kar; içimde sakin bir hasret var. O kadar..!

ŞERİF ERGİNBAY